To na szczęście historia, a nie wydarzenia z dnia dzisiejszego, ale ciągle żyje wielu świadków tamtej eksplozji. W dniu 13 sierpnia 1944 roku na ul. Kilińskiego doszło do gigantycznego wybuchu. Znajdujący się tam czołg okazał się być jeżdżącą bombą, która w skutek przypadku zabiła około 500 osób cywilnych i powstańców. Od 1992 roku obchodzony jest Dzień Pamięci Starówki nawiązujący do tej jednej z największych tragedii Powstania Warszawskiego.
W dniu eksplozji trwały zacięte walki powstańców z wojskami niemieckimi. U wylotu ul. Nowy Zjazd ustawione zostały niemieckie czołgi prowadzące ostrzał artyleryjski. Dwa wozy pancerne podjechały w pewnym momencie do barykady przy ul. Podwale. Większy wycofał się. Ten mniejszy nie miał już żadnych szans w starciu z butelkami z benzyną jakimi zasypali go powstańcy z Batalionu AK "Gustaw". Kierowca uciekł, a wóz pancerny został ugaszony i przejęty przez powstańców pomimo silnego ostrzału nieprzyjaciela. Po wykonaniu przejazdu w barykadzie czołg został wprowadzony na teren kontrolowany przez Polaków.
Otoczył go wiwatujący tłum który towarzyszył mu w przejeździe Podwalem, Piekarską, Zapieckiem, aż na Rynek Starego Miasta. Tam został zatrzymany na krótki postój po którym ruszył Nowomiejską, kierując się na ul. Kilińskiego. Tam musiał się zmierzyć ze zbudowaną przez powstańców barykadą. Podczas jej pokonywania doszło do uszkodzenia czołgu od którego przodu odpadła metalowa skrzynia. Nieświadomi zagrożenia mężczyźni próbowali umieścić ją z powrotem na pancerzu. Skończyło się to tragicznym wybuchem o gigantycznej sile rażenia. Zniszczone zostały okoliczne domy, śmierć poniosły setki osób, a siła eksplozji była tak ogromna, że odrzuciła czołg kilkadziesiąt metrów od miejsca zdarzenia.
Mówi się o czołgu-pułapce, bo tak to zostało zapamiętane w sensie historycznym, ale tak naprawdę był to pojazd używany do przewożenia materiałów wybuchowych mających za zadanie niszczyć barykady. Najprawdopodobniej stawiacz min miał za zadanie zniszczyć barykadę na ul. Podwale, gdzie został zajęty przez powstańców. Doprowadziło to do jednej z największych tragedii Powstania Warszawskiego.
W tym roku zaplanowana jest między innymi premiera fabularyzowanego filmu dokumentalnego opowiadającego o tym zdarzeniu. Jak co roku organizatorem obchodów jest Urząd Dzielnicy Śródmieście. W tym roku we współpracy ze Stowarzyszeniem Mieszkańców Starego i Nowego Miasta. Uroczystości są już tak dobrze znane, że zawierają stałe punkty programowe w postaci m.in. mszy w Archikatedrze św. Jana, albo składanie kwiatów na terenie Starego Miasta w miejscach pamięci narodowej.
Premiera filmu odbędzie się w ramach elementów artystycznych związanych z uroczystościami. Urzędnicy zapowiadają, że najbardziej cennym elementem filmowej opowieści mają być wspomnienia ludzi którzy przeżyli tamto zdarzenie i zechcieli się tym podzielić. Autorką filmu i jego reżyserką jest Małgorzata Brama, a producentem Dzielnica Śródmieście oraz Studio Spektrum. Patronat nad filmem objęło Muzeum Powstania Warszawskiego. Projekcja filmu nastąpi 13 sierpnia 2010 roku na placu Zamkowym. Będzie również dostępny w internecie na stronach Dzielnicy Śródmieście. Urzędnicy zamierzają go również rozprowadzić po szkołach na płytach DVD.
